Mijn dochter heeft Long Covid

Mijn dochter heeft Long Covid

Ofwel: Wat houdt het ‘postcovidsyndroom’ nu precies in?

Tineke Bos: ‘ In september van het afgelopen jaar heeft mijn dochter Yvette corona gehad. Aanvankelijk was ze er niet zo ziek van, maar na een paar dagen begon ze kortademig te worden en benauwd. Op een gegeven moment verkrampten haar nekspieren en dat vond ze zo angstig dat ze toen toch maar de huisarts gebeld heeft.
Na een week of 6 werd duidelijk dat mijn dochter weliswaar niet meer positief was maar nog helemaal niet hersteld van de schade die corona bij haar had aangericht.
Ze was moe tot in haar haarvaten, bleef af en toe last hebben van de verkramping van haar nekspieren, had slikproblemen en haar reuk en smaak waren verdwenen. Ook haar geheugen was niet meer wat het geweest was en haar concentratievermogen was minimaal.

En nu, een half jaar later, kan ze nog steeds niet langer dan 10 minuten een gesprek voeren. Vandaar dat ik dit allemaal vertel. Ze is nog steeds altijd moe en zowel fysiek als mentaal kan ze een teveel aan prikkels van welke aard dan ook niet aan. Kortom: mijn dochter heeft Long Covid ofwel het ‘postcovidsyndroom’.
Je kunt je voorstellen wat dat in de praktijk betekent. Boodschappen doen is te zwaar, want te veel prikkels, en ik ben blij dat ik die voor haar kan doen. Gelukkig heeft ze sinds kort iemand die haar huis enigszins schoonhoudt. Ze maakt zich ook zorgen over haar kinderen. Ze wil die 2 schatten niet te veel belasten met haar zwakheid. Daarom probeert ze zoveel mogelijk haar rust te nemen als ze naar school zijn. Een ander punt van onrust betreft haar werk: hoe lang krijgt ze ziekteverlof en komt ze in aanmerking voor een uitkering en hoelang? Allemaal zaken waarover ze kan piekeren en dat is natuurlijk ook niet goed voor het herstel.
Maar ondanks alle beperkingen ging Yvette op de momenten dat ze zich goed voelde op zoek naar instanties die haar mogelijk konden helpen in deze moeilijke en uitzonderlijke situatie. Ze ging ook op zoek naar iets van een lotgenotenclub. Bij die zoektocht stuitte ze op de internetsite c-support.nu. Dat blijkt een geweldige vondst. Daar vindt ze nazorgadviseurs die naar haar klachten luisteren en kijken wat er nodig is om haar gezondheid te verbeteren. Ook helpen ze bij het vinden van de juiste zorgverleners in de juiste volgorde. Dat wil voor Yvette zeggen dat ze eerst met een ergotherapeut weer grip probeert te krijgen op de dagelijkse activiteiten en vervolgens met een fysiotherapeut haar fysieke beperkingen aanpakt. Ook is Yvette onder begeleiding van een logopedist bezig met de verbetering van haar ademhaling. Een osteopaat en een praktijkondersteuner psychologie helpen Yvette om weer de oude te worden.
Verder zijn er bij c-support.nu  arbeidsdeskundigen en juristen aangesloten die tips en adviezen kunnen geven op het terrein van werk en bedrijf en ondersteunen bij gesprekken met de werkgever of de bedrijfsarts. En- heel belangrijk – Yvette heeft bij c-support ook de mogelijkheid om met lotgenoten te communiceren, wat vreselijk belangrijk is, want deze mensen begrijpen echt wat ze meemaakt. En dat is niet mis.
Ach, ik vind het zo hartverscheurend dapper dat Yvette op Facebook een foto heeft geplaatst van haar ‘nieuwe vriendje’ met wie ze nu uit wandelen gaat: haar rollator. Maar ze zet door en terwijl ze een paar weken geleden nog maar twee voordeuren verder kon wandelen, is ze nu al in  staat om een heel blokje huizen te doen. Het gaat heel langzaam, maar we gaan er allebei vanuit dat er progressie te maken is.
Ook een opsteker is het feit dat de Gezondheidsraad sinds kort het postcovidsyndroom officieel als aandoening erkent en stelt dat daar meer onderzoek naar gedaan moet worden. Daardoor staat mijn dochter nu sterker in haar gesprekken met verzekering en werkgever en maakt ze zich iets minder zorgen over dat aspect van de ellende.
Ik ben blij dat we op dit moment op weg zijn naar het voorjaar en de zomer en ik hoop dat Yvette straks in het zonnetje niet met haar vriendje de rollator maar gewoon met haar kinderen en haar echte vriend René fijne wandelingen kan maken.’

Margreet Geevers-Offermans