Interview met Ton Lunenburg
door: Margreet Geevers-Offermans
“ Tot een paar jaar geleden had ik ieder jaar bij de tv-beelden van de Vierdaagse een dubbel gevoel: enerzijds genoot ik van de enthousiaste verhalen van de door Fons van der Poel geïnterviewde euforische deelnemers, anderzijds vond ik de massaliteit van de gebeurtenis afstotelijk. Maar dingen gaan zoals ze gaan en in 2017 ging ik met pensioen. Ik had daardoor meer tijd om te wandelen en ik kreeg daar zelfs steeds meer plezier in. Ik genoot er niet alleen fysiek van, ook mentaal – zoals waarschijnlijk iedere wandelaar zal beamen – gaf dat simpele stappen me een enorme opkikker. Ik liep als het ware mijn hoofd leeg, waardoor er ruimte kwam voor nieuwe plannen en ideeën. Ook merkte ik dat ik tijdens die wandelingen een gedachte, een kwestie, een ervaring echt kon ‘doordenken’, waardoor ik zaken die voorheen niet zo helder voor me waren beter kon duiden. Kortom: wandelen bleek alles te maken te hebben met mijn positieve gezondheid.
LEES MEER
Ja en toen kreeg ik in 2018 tijdens het kijken naar al die bezwete en vrolijke wandelaars van de Vierdaagse toch het idee dat ik ook eens de stoute wandelschoenen aan moest trekken om aan den lijve te ondervinden wat die Vierdaagse was.
Ik realiseerde me dat enige begeleiding niet onverstandig zou zijn en bij de zoektocht daarnaar stuitte ik op het voorbereidingsprogramma van de Nederlandse wandelbond: Via Vierdaagse. Ik kan je zeggen dat de begeleiding die dat programma biedt fantastisch is. De experts van Via Vierdaagse geven adviezen over kleding en schoeisel, ze leveren volledige trainingsschema’s en iedere begeleiding die je maar wenst. Ook zijn er coaches die met jou gaan wandelen en op basis van jouw wandelgedrag persoonlijke adviezen geven. En…niet onbelangrijk: je krijgt van deze organisatie een gegarandeerd startbewijs.
Na een gedegen voorbereiding heb ik in 2019 met dorpsgenoot en enthousiast wandelaarster Carla van de Wetering en met vriend en oud-collega Frans voor het eerst deelgenomen aan de Vierdaagse en ik vond het geweldig. Het wandelen was fijn, maar wat me het meest gelukkig maakte en zelfs ontroerde waren de contacten met de mensen langs de route. De bemoediging, het enthousiasme, de gulheid, de warmte van al die toeschouwers. Zo kunnen mensen ook zijn: samen blij en elkaar alles gunnend. Tijdens die 4 dagen dacht ik ( met Rutger Bregman ) regelmatig: de meeste mensen deugen.
In Coronatijd bleek dat Via Vierdaagse de enthousiaste wandelaar niet was vergeten. Ik kon een appje op mijn telefoon installeren met behulp waarvan ik op de dagen dat de Vierdaagse gepland was toch mijn afstanden kon lopen. Ik heb toen de Nijmeegse Vierdaagse in Renesse gelopen. Het wandelen vond ik natuurlijk fijn, maar ik miste die speciale context van de echte Vierdaagse.
Maar gelukkig is de Vierdaagse dit jaar wel doorgegaan en hebben mijn vriend Frans en ik samen weer 30 km per dag gelopen. Dat is niet zo’n indrukwekkende en zware opgave. Echt respect heb ik voor de militairen die meedoen. Zij lopen met volle bepakking met een snelheid van 6,5 km per uur iedere dag een afstand van 60 km. Dat is nog eens een prestatie. Wat Frans en ik hebben gedaan, kan eigenlijk iedereen die gezond is en nog een goed onderstel heeft – uiteraard na een goede voorbereiding – presteren. “
Ton ‘ bladert ‘ door de foto’s op zijn telefoon op zoek naar beeldmateriaal en terwijl hij me de leuke foto laat zien van zichzelf in zijn poncho tijdens die ene dag met regen dit jaar besluit hij zijn verhaal met: “ Als mensen vragen waarom ik nou zo nodig de Vierdaagse moet lopen, dan is mijn antwoord in eerste instantie: de Vierdaagse is mijn stok achter de deur om te gaan wandelen. Maar als ik eerlijk ben dan is voor mij zeker ook dat warme bad van hartelijkheid een belangrijke reden om mee te doen. Het is zo goed voor mijn geloof in de goedheid van mijn medemens. Daarom vooral is de Vierdaagse voor mij zo’n bijzondere wandeltocht.”